Ramazani muaji i durimit

Ramazani muaji i durimit <hr style="COLOR: #b6b6b6" SIZE=1>Rezymeja e hutbes: llojet e durimit; të jemi dakord me caktimin e All-llahut; fatkeqësitë janë sprovë dhe testim nga All-llahu; kërkimi i vdekjes gjat rënies së fatkeqësisë; trishtimi dhe vetvrasja; shembuj të durimit; rëndësia e edukatës së durimit në përzierjen me njerëzit; shpërblimi i durimit në dynja është realizimi i qëllimeve.

Robër të All-llahut!

Pa dyshim se Ramazani është muaji i durimit, andaj ai që agjëron ai është i disiplinuar me një disiplinë të plotë gjatë një muaji të plotë, andaj sigurisht se me përfundimin e këtij muajit ai edhe e fiton këtë virtyt. Ai që duron nda harami, ai që duron nga ngrënia dhe pirja, ai që duron gjatësinë e namazit të teravisë, ai që duron nga fjalët e flliqura, ai që gjymtyrët i largon nga gjërat që i ka ndaluar All-llahu, ai që duron në të gjitha këto gjëra, sigurisht se me përfundimin e muajit të Ramazanit del si njeri durimtar.

Mirëpo nëse në tërë këto gjëra duron, kurse nuk bëhet njeri durimtar, pa dyshim se i ka ikur një e mirë shumë e madhe, një mundësi për ta fituar këtë cilësi, e ajo është cilësia e durimit, që është edukatë e pejgamberëve.

Durimi është i nevojshëm në shumë sfera nga jeta e njeriut, andaj kërkojmë që njeriu që ka duruar në Ramazan të duron edhe ta kontrollon vetveten kur ti vijnë fatkeqësitë e kësaj bote dhe mos të trishtohet e as mos të habitet.

Dëshirojmë që agjëruesi pas Ramazanit të ketë aftësi që të duroj dhe të jetë i disiplinuar dhe mos të mërzitet e as mos të lodhet, kur obligohet me detyra dhe vepra që kërkojnë qëndresë dhe durim, ta kongtrollon vetveten kur të hidhërohet dhe mllefoset, atëherë kur e provokojnë disa gjëra dhe e detyrojnë të reagon pa urtësi dhe barazpeshë.

Dëshirojmë që agjëruesi që del nga Ramazani të ket durim dhe mos të frikohet, atëherë kur i paraqiten disa shkaqe të frikës, që mos të bëhet frikacak në vendet ku duhet të jetë trim.

Dëshirojmë durim nga lakmia, atëherë kur paraqiten elemente që e largojnë njeriun nga ajo që kërkon All-llahu.

Dëshirojmë durim nga epshet dhe kënaqja e tij.

Dëshirojmë durim në përballimin e vështirësive dhe dhimbjeve trupore dhe shpirtërore.

Ai që duron, vëllezër të mi, ka shpërblim të madh te All-llahu, subhanehu ve teala.

Mjafton argument për vlerën e durimit, fjala e All-llahut, subhanehu ve teala:

إِنَّمَا يُوَفَّى ٱلصَّـٰبِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ [الزمر:10].

"Thuaj: "O robërit e Mi që keni besuar, kini frikë ndaj Zotit tuaj. Ata që bënë mirë në këtë jetë, kanë të mirë të madhe, e Toka e All-llahut është e gjerë, ndërsa të durueshmive u jepet shpërblimi i tyre pa masë!". (Ez-zumer: 10).

Robër të All-llahut!

Islami i udhëzon besimtarët që të jenë të kënaqur me caktimin e All-llahut, në të gjitha fatkeqësitë që i ndodhin, të cilat i sjellin dhimbje, lodhje dhe vuajtje.

Ua ka sqaruar besimtarëve edhe urtësinë e sprovës në jetën e kësaj bote.

All-llahu cakton që ta sprovon njeriun me gjëra që i urren dhe që i shkaktojnë dhimbje, mirëpo All-llahu, az-ze ve xhel-le, u ka premtuar durimtarëve shpërblim të madh, nëse ata janë dakord me caktimin e All-llahut, në shenjë respekti dhe dhe duke shpresuar fitimin e kënaqësisë së Tij:

وَلَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْء مّنَ ٱلْخَوفْ وَٱلْجُوعِ وَنَقْصٍ مّنَ ٱلاْمَوَالِ وَٱلاْنفُسِ وَٱلثَّمَرٰتِ وَبَشّرِ ٱلصَّـٰبِرِينَ ٱلَّذِينَ إِذَا أَصَـٰبَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رٰجِعونَ أُولَـئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوٰتٌ مّن رَّبْهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَـئِكَ هُمُ ٱلْمُهْتَدُونَ [البقرة:155-157].

"Ne do t'ju sprovojmë me ndonjë frikë, me uri, me ndonjë humbje nga pasuria e nga jeta e edhe nga frytet, po ti jepju myzhde durimtarëve. Të cilët, kur i godet ndonjë e pakëndshme thonë: "Ne jemi të All-llahut dhe ne vetëm tek Ai kthehemi"! Të tillët janë që te Zoti i tyre kanë bekime e mëshirë dhe të tillët janë ata të udhëzuarit në rrugën e drejtë". (El-Bekare: 155- 157).

Pasiqë All-llahu e përmendi se fatkeqësitë e godasin njeriun në trupin, familjen dhe pasurinë e tij, i pakësohet furnizimi, i përgëzoi durimtarët me dy urdhëra të dashur dhe të mëdhenjë:

Një: bekimi nga All-llahu;

Dy: mëshira e All-llahut për ta.

Kurse në ajetin tjetër All-llahu, subhanehu ve teala, thotë:

فَإِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وٰحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُواْ وَبَشّرِ ٱلْمُخْبِتِينَ ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَٱلصَّـٰبِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَٱلْمُقِيمِى ٱلصَّلَوٰةِ وَمِمَّا رَزَقْنَـٰهُمْ يُنفِقُونَ [الحج:34، 35].

"…Zoti juaj është një Zot, andaj vetëm Atij dorëzohuni, e përgëzo të dëgjueshmit. Të cilët, kur përmendet All-llahu, u dridhen zemrat e tyre, të cilët janë të durueshëm ndaj asaj që i godet, të cilët rregullisht e falin namazin dhe të cilët japin për qëllime të dobishme nga ajo me çka i furnizuam Ne". (El-Haxhxh: 34- 35).

Musliman të nderuar!

Kur ta dijë besimtari se All-llahu e sprovon me fatkeqësi që tia teston sasinë e durimit, sa është i kënaqur me Zotin e vet, që ta shpërblen me shpërblim të madh, ai e gjen veten të shtyrë për ti duruar fatkeqësitë dhe të jetë dakord me to, e kur ta dijë se shpërblimi është edhe më i madh se kjo, sepse kaplon edhe faljen e mëkateve dhe gabimeve, me durimin e tij gjat fatkeqësive, atëherë edhe më shumë do të duron.

Transmeton Imam Buhariu dhe Imam Muslimi, rahimehumull-llah, nga Ebu Seidi dhe nga Ebu Hurejre, radijall-llahu anhuma, se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

((ما يصيب المسلم من نصب ولا وصب، ولاهم ولا حَزَن، ولا أذى ولا غم، حتى الشوكة يُشاكُها إلا كفر الله بها من خطاياه)).

"Çdo gjë që e godet muslimanin, qoftë lodhje, sëmundje, brengë, mërzi, dëmtim, stres, madje edhe thera që e shpon, i shlyhen mëkatet me këto gjëra".

Abdullah ibn Mesudi, radijall-llahu anhu, tregon:

دخلت على النبي صلى الله عليه وسلم وهو يوعك، فقلت: يا رسول الله إنك توعك وَعْكاً شديداً، قال: ((أجل، إنى أُوعَك كما يوعك رجلان منكم))، قلت: ذلك بأن لك أجرين؟ قال: ((أجل، ذلك كذلك، ما من مسلم يصيبه أذى، شوكة فما فوقها، إلا كفر الله بها سيئاته، كما تَحُطُّ الشجرة ورقها)) رواه البخاري.

"Hyra te Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, dhe e gjeta të sëmurë. I thashë: si duket paske dhimbje të madhe? Tha: po. Unë kam dhimbje sa dy prej jush". I thash: sepse ti ke dy shpërblime? Tha: po, kështu është. Secili musliman që e godet ndonjë dëmtim, therra e më shumë se kjo, All-llahu ia shlyn mëkatet ashtu sikur bien gjethet nga druri". (Buhariu).